ចម្រៀងនាងម៉ារីយ៉ា (ខ ១៧ )

{name:_១.}_ |Cវិញ្ញាណខ្ញុំសូមលើកដំ|Cកើង |Cព្រះដ៏រុងរឿងម្ចាស់លោ|Amកា |Amចិត្តខ្ញុំត្រេអរឥតឧប|Dmមា |G7នឹងការសង្គ្រោះនៃម្ចាស់|Cថ្លៃ ។ {name:_២.}_ |Cព្រះជាអម្ចាស់ថ្លៃឧ|Cត្តម |Cទតមើលមកខ្ញុំរាល់យប់|Amថ្ងៃ |Amជាអ្នកបំរើដ៏ក្រ|Dmក្រី |G7ទ្រង់ប្រោសប្រណីជួយស|Cង្គ្រោះ ។ {name:_៣.}_ |Cអំណើះតទៅគ្រប់ស|Cម័យ |Cមនុស្សក្នុងលោកិយនេះទាំង|Amអស់ |Amតែងញេលសរសើរខ្ញុំដោយេ|Dmស្មោះ |G7ថាមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះភព្វវាស|Cនា ។ {name:_៤.}_ |Cព្រះអង្គមានឬទ្ធិលើសជាង|Cស្ដេច |Cទ្រង់បានសម្រេចករអ|Amស្ចារ្យ |Amសង្គ្រោះរូបខ្ញុំដោយមេ|Dmត្តា |G7ព្រះអង្គពិតជាសន្ដវិ|Cសុទ្ទ ។ {name:_៥.}_ |Cមេត្តាករុណានៃព្រះ|Cអង្គ |Cល្អល្អះត្រចង់ប្រសើរ|Amផុត |Amប្រោសប្រណីអស់អ្នកក្រ|Dmខ្សត់ |G7មានចិត្តអំណត់ចេះកោត|Cខ្លាច ។ {name:_៦.}_ |Cព្រះអង្គកំចាត់ជនឆ្មើង|Cឆ្មៃ |Cដកសិទ្ធពីដៃអ្នកកោង|Amកាច |Amលើកជនសុភាពឲ្យអង់|Dmអាច |G7ឲ្យកាន់អំណាចមានសីល|Cធម៌ ។ {name:_៧.}_ |Cព្រះអង្គជាម្ចាស់បានប្រ|Cទាន |Cដល់អ្នកស្រេកឃ្លានហើយទ័ល|Amក្រ |Amទ្រង់ដេញអ្នកមានអមនុស្ស|Dmធម៌ |G7ឲ្យចាកចេញចរដៃទ|Cទេ ។ {name:_៨.}_ |Cព្រះអង្គលើកស្ទួយជួយរំ|Cដោះ |Cកូនេចៅទាំងអស់ឥតសល់|Amទេ |Amព្រោះទ្រង់នឹកចាំមិនភ្លេច|Dmគេ |G7ព្រះទ័យរិះរេជួយស|Cង្គ្រោះ ។ {name:_៩.}_ |Cតាមព្រះបន្ទូលដ៏ប្រ|Cពៃ |Cថានឹង្រុបណីបុព្វ|Amបុរស |Amលោកអ័ប្រាហាំព្រមទាំង|Dmអស់ |G7ពូជព្សងរបស់លោករៀង|Cទៅ ។