ព្រះយេស៊ូវសងថ្លៃដាច់ហើយ (ត ១៩៧)

{name:_១.}_ ខ្ញុំ|Ebឮ ព្រះអង្គ ស|Ebង្គ្រោះ ទ្រង់|Bbមាន បន្ទូលមក|Ebថា កូន|Ebអើយ ចិត្តមិនមុត|Ebមោះ ចូរ|Bbពឹង អញឲ្យខ្លាំង|Ebក្លា ។ បន្ទរ: |Ebព្រះយេស៊ូវទ្រង់|Ebលោះ |Ebទ្រង់សងថ្លៃដាច់|Bbហើយ |Ebខ្ញុំជំពាក់គុណ|Ebទ្រង់ ជាAbធ្ងន់ រក|Bbតបស្នងមិនបាន|Ebឡើយ ។ {name:_២.}_ ខ្ញុំ|Ebឃើញមានតែព្រះ|Ebអង្គ អាច|Bbប្រោស មនុស្សមានបាប|Ebបាន ឲ្យ|Ebបាន ស្អាតឥតសៅ|Ebហ្មង ទាំង|Bbព្រ លឹងទាំងខ្លួន|Ebប្រាណ ។ {name:_៣.}_ ខ្ញុំ|Ebគ្មានអ្វីល្អពេញ|Ebខ្នាត នឹង|Bbតប ស្នងគុណព្រះ|Ebអង្គ តែ|Ebទ្រង់លាងឲ្យបាន|Ebស្អាត ដោយ|Bbឈាម ព្រះដ៏ស្មោះ|Ebត្រង់ ។ {name:_៤.}_ កាល|Ebណា នៅមុខបល្ល័|Ebង្ក បាន|Bbក្រាប ចំពោះព្រះ|Ebភក្ដ្រ នោះ|Ebនឹងបន្លឺយ៉ាង|Ebខ្លាំង ពី|Bbទ្រង់ សង្គ្រោះខ្ញុំ|Ebជាក់ ។