ចេញទៅដល់ទីជម្រៅ (ត ២១៩)

{name:_១.}_ សេច|Cក្តីមេត្តានៃព្រះ ដូច|FមហាCសាគរ|Gជ្រៅ ឥត|Cព្រំខណ្ឌ ក៍ស្ទង់មិនដល់|Fផង ចូរស្រាយចំCនងចេញ បើក|Dដល់ទីជម្រៅ|Gទៅ និង|Cពិសោធភាពពេញ|CពោGរដោយ|Cព្រះអង្គ។ {name:_បន្ទរ.}_ ចេញទៅ ដល់|Gទីជម្រៅ ស្រាយ|Gចំណង ដែល|Cនៅជាប់នៅ ចូរបើក|Fទៅដល់មហាសា|Cគរព្រះអង្គ លឿនGតាម|Cខ្សែតឹកទិព្វផង។ {name:_២.}_ តែម|Cនុស្សជាច្រើន ដែល|Fឈប់ឈរCនៅមាត់|Gច្រាំង គ្រាន់|Cតែមើលសាគរធំទូ|Fលាយ គេមិនCហ៊ានប្រថុយ យក|Dព្រះគ្រីស្តជាទី|Gអាង នឹង|Cចម្លងគេទៅ|Cដល់Gត្រើយខាង|Cនាយ។ {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៣.}_ មាន|Cអ្នកខ្លះទៀតបើកទៅ តែ|FមិនCឆ្ងាយប៉ុ|Cណ្ណាគឺឆ្លេឆ្លា នៅ|Cជិតមាត់ស|Fមុទ្រ ត្រូវCបោកដោយរលក ជោ|Dរនាចចេញជាធ|Gម្មតា មិន|Cដែលប្រក|CបដោGយសន្តិសុខ|Cសុទ្ធ។ {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៤.}_ ចំ|Cណែកយើងរាល់គ្នា ចូរ||FបើកដCល់សាគរ|Gធំ ទី|Cមានសង្គហភាពលំ|Fហែ ចូរផ្អែCកលើព្រះគុណ ករុ|Dណាដ៍ឧ|Gត្តម លុះ|Gត្រាស្គាល់|Cព្រះចេ|Cស្តាខ្លាំងពូ|Cកែ។ {name:_បន្ទរ.}_