ព្រះហឫទ័យស្មោះត្រង់ ( ខ ១៣៩ )

{name:_១.}_ បងប្អូន|Fអើយចូរចាំជាក់|Fថា |F ព្រះវរបិ|Gmតាទ្រង់មានព្រះ|Gmហឬទ័យស្មោះ|Dmត្រង់ |Dm ទ្រង់ហៅយើង|Fមក ដោយបានស|Fន្យាឲ្យធ្វើជាកូនព្រះ|Dmអង្គ គឺ|Fទ្រង់ស្មោះ|Dmត្រង់ មិនដែលបោះបង់ |Am កូនណាមួយេចាលសោះ|Dmឡើយ ចូរទុកចិត្តទ្រង់|Fចុះ ព្រោះGទ្រង់បានសន្យា|Dmហើយ |Dm ។ {name:_២.}_ ទ្រង់ស្មោះ|Fត្រង់ជួយយើងរាល់|Fថ្ងៃ |F នៅនាលោ|Gmកិយកើតមានសេច|Gmក្ដីល្បួងមិន|Dmស្បើយ |Dm ជាប់មានទុក្ខ|Fព្រួយបៀតបៀនខ្វះ|Fខាត ទ្រង់មិនេធ្វីក|Dmន្ដើយ តែង|Fប្រោសឲ្យ|Dmល្ហើយ មិនដែលខានឡើយ |Am រាល់ពេលណា ផ្ទេរលើ|Dmទ្រង់ ចូរទុកចិត្តទ្រង់|Fចុះ ទ្រង់|Gមានព្រះទ័យស្មោះ|Dmត្រង់ |Dm ។ {name:_៣.}_ ទ្រង់ស|Fន្យាតាំងអ្នកសុច|Fរិត |F ដោយជំនឿ|Gmពិតលើព្រះរាជ|Gmបុត្រាព្រះ|Dmអង្គ |Dm នឹងយាងមក|Fទៀតតាមពេលកំ|Fណត់ ដោយសារយល់ដល់កូន|Dmទ្រង់ បំ|Fផ្លាស់រូប|Dmអង្គ អ្នកស្មោះតាមទ្រង់ |Am ជារូបកាយដ៏ឧ|Dmត្តម ចូរយើងជឿទ្រង់|Fចុះ កុំ|Gមានចិត្តថប់បា|Dmរម្ភ |Dm ។

លំនាំបទ ខ្មែរតម្បាញ
ទំនុកៈ សម សារិន, ១៩៨៦