មានពរហើយ ( ខ ២៣៦ )

{name:_១.}_ ឱ|Cពួកកំសត់ខាងវិញ្ញាណ|Amអើយ អ្នកពិតជាបានពរ|Amហើយ ដ្បិតព្រះទ្រង់សព្វព្រះ|Cទ័យ បើកន|CគរឋានGសួគ៌|Cថ្លាថ្លៃ ឲ្យFអ្នកចូលដោយ|Cសេរី G7យកទុក|Cជាទ្រព្យ ។ {name:_២.}_ រី|Cឯពួកអ្នករែងព្រួយយំ|Amសោក ព្រះពរដ៏ពិតធ្លាក់|Amមក ឲ្យអ្នកមានចិត្តស្រាក|Cស្ងប់ ក្ដីកំ|Cសាន្ដប្រGទាន |Cយ៉ាងគាប់ ដ្បិតFព្រះអម្ចាស់|Cទ្រង់រាប់ G7ថាគួរ|Cនឹងបាន ។ {name:_៣.}_ អស់|Cអ្នកស្លូតត្រង់ក៏មានពរ|Amពិត ពរខ្ពស់ថ្លៃថ្លាវិ|Amចិត្រ នឹងគ្រងផែនដីជា|Cឋាន ទុកជា|Cទ្រព្យមGរតក|Cថ្កើងថ្កាន ឥតFមានអ្នកណានឹង|Cហ៊ាន G7ដកហូត|Cយកឡើយ ។ {name:_៤.}_ ខាង|Cពួកអ្នកដែលចង់បានសុច|Amរិត ស្រេកឃ្លានយុត្តិធម៌ពិត|Amៗ ទៀងត្រង់ត្រឹមត្រូវបាន|Cហើយ អ្នកនឹង|Cឆ្អែតឥតGខ្វះ |Cខាតឡើយ ដ្បិតFព្រះបានរាប់|Cអ្នកហើយ G7ថាអ្នក|Cសុចរិត ។ {name:_៥.}_ មាន|Cពរ អស់អ្នកមានចិត្តមេ|Amត្តា មានក្ដីសន្ដោសករុ|Amណា សន្ដានចិត្តទន់អា|Cណិត អ្នកនឹង|Cបានព្រះGប្រ |Cទានពិត ឲ្យFសមករអ្នក|Cប្រព្រឹត្ត G7ដោយក្ដី|Cមេត្តា ។ {name:_៦.}_ អ្នក|Cដែលមានចិត្តល្អបរិ|Amសុទ្ធ មានពរដូចទ្រង់ស|Amន្មតិ ជាពរវិសេសថ្លៃ|Cថ្លា ព្រះស|Amម្ដែងឲ្យGឃើញ |Cភ័ក្ត្រា ពេញFសេរីល្អ|Cអស្ចារ្យ G7មិនអាច|Cផ្ទឹមបាន ។ {name:_៧.}_ អ្នក|Cផ្សះផ្សាគេឲ្យជានឹង|Amព្រះ មានពរផ្ដល់ឲ្យច្រើន|Amណាស់ ព្រោះអ្នកនាំគេវិល|Cថ្កាន ប្រែចិត្ត|Cចោលផ្លូវGបាប |Cសាមាន្យ ជឿFព្រះនោះអ្នក|Cនឹងបាន G7ជាកូន|Cព្រះពិត ។ {name:_៨.}_ ចូរ|Cអរសប្បាយពួកត្រូវបៀត|Amបៀន ត្រូវគេតិះដៀលបំ|Amពាន ដោយព្រោះសេចក្ដីសុច|Cរិត ពោលប|Cង្កាច់ខុសGសេច |Cក្ដីពិត ដោយFសារនាមម្ចាស់|Cជីវិត G7នឹងបាន|Cឋានសួគ៌ ។

បទភ្លេងនិងទំនុកៈ សម សារិន
១៩៨៤