ព្រះយេស៊ូវនៃខ្ញុំអើយ (ត ១៣៥)

{name:_១.}_ ព្រះ|Fយេ ស៊ូវនៃ|Fខ្ញុំអើយខ្ញុំ|Cស្រ ឡាញ់ទ្រង់|Fណាស់ ខ្ញុំ|Cលះបង់អស់|Cទាំងបាបដោយ|Cជឿ ព្រះអ|Fម្ចាស់ ព្រះ|Fអង្គទ្រង់លោះ|Fបាបខ្ញុំ ក៏|Fសង្គ្រោះខ្ញុំ|Cហើយ ពី|Fដើមខ្ញុំស្រ|Fឡាញ់ទ្រង់មិន|Cដូច សព្វថ្ងៃ|Fឡើយ។ {name:_២.}_ ចិត្ត|Fខ្ញុំ ស្រឡាញ់ទ្រង់ហើយព្រោះ|Cទ្រង់ ស្រឡាញ់|Fមុន ហើយ|Fបានសងថ្លៃ|Fលោះខ្ញុំដោយ|Cទ្រង់ មានព្រះ|Fគុណ ចិត្ត|Fខ្ញុំស្រឡាញ់|Fទ្រង់ ព្រោះរង|Fទុក្ខទោសជួស|Cខ្ញុំ ខ្ញុំ|Fមានចិត្តស្រ|Cឡាញ់ដល់ព្រះ|Cអ ម្ចាស់ដ៏|Fធំ។ {name:_៣.}_ ខ្ញុំ|Fនឹង ស្រឡាញ់|Fទ្រង់រហូត|Cអស់ មួយជី|Fវិត ហើយ|Fនឹងសរសើរ|Fដំកើងដល់|Cព្រះ ដ៏ជា|Fពិត រួច|Fកាលណាក្ស័យ |Fជីវិតទៅ|Fនៅនឹងព្រះ|Cអង្គ នោះ|Fនឹងស្រឡាញ់|Fទ្រង់ខ្លាំងជាង|Cសព្វ ថ្ងៃនេះ|Fផង។ {name:_៤.}_ នៅ|Fក្នុង វិមាន|Fរុងរឿងជា|Cទី អរអស់|Fកល្ប ខ្ញុំ|Fនឹងថ្វាយប|Fង្គំទ្រង់នឹង|Cចេះ តែដំ|Fណាល ថ្លែង|Fពីព្រះអង្គ|Fដែល ខ្ញុំស្រ|Fឡាញ់អស់ពី|Cចិត្ត ជា|Fព្រះដែលស|Fង្គ្រោះខ្ញុំដោយ|Cសារ ព្រះលោ|Fហិត។