ថ្ងៃទ្រង់រស់វិញ ( ខ ៦០ )

{name:_១.}_ ថ្ងៃ|Fសុក្រជាថ្ងៃទ្រង់សុ|Dmគត សព|Fទ្រង់ត្រូវCទុកក្នុង|Amផ្នូរ ពួកសិស្សកើត|Dmទុក្ខ នាំBmគ្នាយំ |Dmថ្ងូរ ដ្បិតព្រះដ៏មាន|Gពរទ្រង់ ត្រូវគេធ្វើ|Dmគុត ផុតរGmលត់ក្ដីស|Fង្ឃឹម ថានឹងAmគ្មានអ្នកទី|Dmពឹង ពួកមេសាស|Gmនា ចាប់ថ្នាក់ប្រកាន់|Gmខឹង ថាទ្រង់តាំងខ្លួន|Amឡើង ជាព្រះរាជបុត្រនៃម្ចាស់ឋាន|Dmសួគ៌ ។ {name:_២.}_ ថ្ងៃអា|Fទិត្យព្រឹកជាថ្ងៃអ|Dmស្ចារ្យ ទេ|FវតាលេចCមកឯ|Amផ្នូរ ពួកយាមភ័យ|Dmស្លុត ដួលBmទាំង ជំ|Dmហរ នុ៎ះទេវតាបើក|Gផ្នូរ ថ្វាយព្រះអម្ចាស់|Dmថ្លៃ ទ្រង់រស់Gmវិញ មានជោគ|Fជ័យ ឥតមានAmអ្វីឃាត់ទ្រង់|Dmបាន ក្ដីស្លាប់ចុះ|Gmចាញ់ ដោយព្រោះទ្រង់ប្ដូរ|Gmប្រាណ ខំយកជ័យត្រា|Amបាន សម្រាប់សង្គ្រោះដល់យើងគ្រប់|Dmគ្នា ។ {name:_៣.}_ ដូច្នេះ|Fយើងអាចចូលមកឯ|Dmទ្រង់ ព្រះ|Fគ្រីស្ទទ្រង់Cមានមេ|Amត្តា ទ្រង់ស្លាប់ជំ|Dmនួស អស់Bmមនុស្សគ្រប់|Dmគ្នា បីថ្ងៃរស់ហើយGណា ចូរយើងទទួល|Dmទ្រង់ កុំបGmង្អង់ នាំខក|Fខាន ទ្រង់ប្រAmទានជីវិតអស់|Dmកល្ប ទ្រង់គឺជា|Gmម្ចាស់ ហើយក៏ជាសិ|Gmរិសា ដែលនាំយើងរាល់|Amគ្នា ឡើងទៅនៅជាមួយនឹងព្រះ|Dmអង្គ ។

ទំនុកៈ ត. ល.១៩៧៧
កែសម្រួលដោយសម សារិន