មានពរហើយអស់អ្នកសុចរិត ( ខ ២៣៧ )

{name:_១.}_ |Em មានពរហើយអស់|Emអ្នកដែលCមិនព្រម|Dស្ម័គ្រ អឺយ ដើរតាមអំពើ|Bmបាប |Em មានពរហើយអស់|Emអ្នកដែលCមិនព្រម|Dស្ម័គ្រ អឺយ ដើរតាមអំពើ|Emបាប ហើយគេចពី|Emមនុស្សអាក្រក់រៀងរាបដ|Emរាប មានចិត្តសុ|BmភាពជឿAព្រះអ|Emម្ចាស់ ។ {name:_២.}_ |Em ទោះពេលយប់ឬ|Emថ្ងៃ ចិត្តCត្រេករីក|Dរាយ អឺយ នឹងក្រឹត្យវិន័យ|Bmព្រះ |Em ទោះពេលយប់ឬ|Emថ្ងៃ ចិត្តCត្រេករីក|Dរាយ អឺយ នឹងក្រឹត្យវិន័យ|Emព្រះ ដោយរំពឹង|Emគិតឲ្យបានយល់ព្រះបន្ទូល|Emច្បាស់ ខ្ជាប់ខ្ជួនតាម|Bmព្រះឥតAធ្វេសគំ|Emនិត ។ {name:_៣.}_ |Em អ្នកនោះបានច|Emម្រើន កិច្ច|Cការផល|Dកើន អឺយ ដូចឈើក្បែរផ្លូវ|Bmទឹក |Em អ្នកនោះបានច|Emម្រើន កិច្ច|Cការផល|Dកើន អឺយ ដូចឈើក្បែរផ្លូវ|Emទឹក ផ្កាផ្លែដេរ|Emដាស មិនដែលស្រពោនត្រួយ|Emស្លឹក ឲ្យផលស|Bmន្ធឹកតាមAរដូវ|Emកាល ។ {name:_៤.}_ |Em ឯមនុស្សអា|Emក្រក់ ត្រូវ|Cខ្យល់ផាត់|Dបក់ អឺយ ខ្ចាត់ខ្ចាយដូចអ|Bmង្កាម |Em ឯមនុស្សអា|Emក្រក់ ត្រូវ|Cខ្យល់ផាត់|Dបក់ អឺយ ខ្ចាត់ខ្ចាយដូចអ|Emង្កាម ព្រះអង្គនឹង|Emញែកបំបែកពួកអ្នកមិនជឿ|Emតាម ពីរាស្ត្រទ្រង់|Bmភ្លាមមិនAឲ្យនៅ|Emជិត ។ {name:_៥.}_ |Em ទ្រង់បានប្រទាន|Emពរ ដ្បិត|Cជ្រាបផ្លូវ|Dល្អ អឺយ របស់ពួកសុច|Bmរិត |Em ទ្រង់បានប្រទាន|Emពរ ដ្បិត|Cជ្រាបផ្លូវ|Dល្អ អឺយ របស់ពួកសុច|Emរិត ឯផ្លូវម|Emនុស្សអាក្រក់ កិច្ចកល កំ|Emផិត ផ្លូវវឹកវរ|Bmពិត នឹងAត្រូវ វិ|Emនាស ។

លំនាំបទ ស្រណោះតូចយំ
ទំនុកៈ ម៉ម បាណាបាស, ១៩៨៣