កាល១ថ្ងៃ (ត ១២២)

{name:_១.}_ |Dbកាល១ថ្ងៃស្ថានសួគ៌ឮ|Dbពេញល្បីនាមព្រះអង្គ |Abនៅផែនដីបាបមនុស្សបាន|DbពេញញសហូរDbហៀរ |Dនោះព្រះយេស៊ូវទ្រង់ប្រ|Dbសូតមកឥតសៅហ្មង ទ្រង់|Dbគង់ក្នុងAbលោកជាដំ|Dbរាប់..យើងរាល់់គ្នា {name:_បន្ទរ.}_ |Dbព្រះយេស៊ូវសុAbគត ដើ|Abម្បីសDbង្គ្រោះខ្ញុំ |Dbទ្រង់ក៏សំGbអាតខ្ញុំពី|Gbបាបទាំងប៉ុAbន្មាន |Dbព្រះអង្គរស់ឡើងAbវិញផង|Abដើម្បីថែDbទាំខ្ញុំ |Gbកាល១ថ្ងៃទ្រង់នឹងយាង|AbមកវិញមិនDbខាន។ {name:_២.}_ |Dbកាល១ថ្ងៃគេនាំទ្រង់|Dbឡើងភ្នំកល់វ៉ារី.. |Abរួចបោះដែកគាលភ្ជាប់នៅ|Dbលើឈើឆ្កាងDbនោះ |Dbទ្រង់សោយលំបាកឈឺខ្លាំង|Dbក្រៃហើយត្រូវញាំញី |Dbសងថ្លៃលោះAbបាបទ្រង់ជា|Abព្រះអង្គសង្គ្រោះ {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៣.}_ |Dbកាល១ថ្ងៃគេបានប|Dbញ្ចុះព្រះសពទ្រង់បង់ |Abទ្រង់រួចពីករទុក្ខលំ|AbបាកជាដDbរាប |Dbមានពួកទេវតាបានចុះ|Dbមកចាំយាមផ្នូរទ្រង់ |Dbទ្រង់ជាទីAbសង្ឃឹមជា|Abព្រះដ៏លោះបាប {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៤.}_ |Dbកាល១ថ្ងៃផ្នូរឃុំព្រះ|Dbអង្គពុំបានទៀតឡើយ |Abថ្ងៃនោះថ្មខ្ទប់មាត់ផ្នូរ|Dbត្រូវរមៀលDbចេញ |Dbព្រះអង្គរស់ឡើងវិញបាន|Dbឈ្នះសេចក្ដីស្លាប់ហើយ |DbទាំងចេញពីAbផ្នូរមានព្រះ|Abចេស្ដាពោរពេញ {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៥.}_ |Dbកាល១ថ្ងៃទៅមុខនឹង|Dbឮសូរផ្លុំត្រែលាន់ |Abស្រីសួស្ដីទ្រង់នឹងភ្លឺ|Dbអស្ចារ្យឧDbត្តម |Dbនោះទ្រង់នឹងយាងមកទ|Dbទួលអស់អ្នកជឿទាន់ |Dbព្រះអង្គសAbង្គ្រោះនេះទ្រង់|Abជាព្រះនៃខ្ញុំ {name:_បន្ទរ.}_