រងទុក្ខក្នុងទ្រង់ ( ខ ១៨៦ )

{name:_១.}_ |C ទ្រង់សព្វព្រះ|Cទ័យឲ្យខ្ញុំរង|Amទុក្ខ |C ដើរឆ្ពោះទៅ|Fមុខផ្ទុកឈើឆ្កាងតាមរាល់|Cថ្ងៃ ឲ្យGឆ្កាងសាច់|Cឈាម លះចោលរ|Dmបស់លោAmកិយ |Am ស|Cម្លាប់និ|Fស្ស័យ សាច់Cឈាមដែលគ្មានត|Amម្លៃ ដោយFរងទុក្ខជាមួយ|Cទ្រង់ ។ {name:_២.}_ |C ទ្រង់ចង់ឲ្យ|Cខ្ញុំស្គាល់ការលំ|Amបាក |C ក្រីក្រតោក|Fយ៉ាកដូចទ្រង់ព្រមប្តូរលះ|Cបង់ ចោលGសិរី|Cល្អ មកស្វែងរក|Dmអ្នកលិច|Amលង់ |Am កាត់|Cស្រែក្រុង|Fផង លំCបាកនឿយហត់ព្រះ|Amអង្គ គ្មានFទីណាកើយព្រះ|Cសិរ ។ {name:_៣.}_ |C រងទុក្ខសាច់|Cឈាមផុតទៅយ៉ាង|Amឆាប់ |C មិនបាច់រ៉ាយ|Fរ៉ាប់ ប្រៀបសុខនៅឋានសួ|Cស្តី រងGទុក្ខរួច|Cហើយ មានអំណរ|Dmក្នុង រ|Amស្មី |Am រង់|Cចាំតែ|Fថ្ងៃ ដែលCទ្រង់ប្រទានសិ|Amរី ល្អFឲ្យអស់កល្បជា|Cនិច្ច ។

បទភ្លេងនិងទំនុកៈ​ សម សារិន
១៩៨៤