ឱ!ពួកអ្នកមានទុក្ខអើយ (ត ២២៥)

{name:_១.}_ |Cឱ! ពួកអ្នក|Fមានទុក្ខCអើយ |Fសូមមកទីស|Cន្តោស ក្រាបទី|Cនោះទើបបាន|Fស្បើយ គួរតែ|Cប្រឹងDប្រែង |Gសូម |Cនាំចិត្តព្រួ|Cយស|Cង្រេង Fទូលព្រះដ៍ស|Cប្បុរស ត្រង់|Cជួយរួចទាំង|Fអស់ ពី|Cទុក្ខធ្ងGន់ក្រៃ|Cលែង។ {name:_២.}_ |Cព្រះគ្រីស្|FទជាទីរីកCរាយ |Fដល់អ្នកមានចិត្ត|Cព្រួយ ជាស|Cង្ឃឹមយ៉ាងទូ|Fលាយ ដល់|Cអ្នកប្រែDចិត្ត |Gទ្រង់ |Cដោះទុក្ខ|Cព្រួយជា|Cមិត្ត Fរមែងតែងតែ|Cជួយ ជា|Cថ្នាំសក្តិសិទ្ធិតែ|Fមួយ អា|Cចប្រោសយ៉ាង|Cពិត។ {name:_៣.}_ |Cហ្នេះ! ហើយអា|Fហារជី|Cវិត |Fនិងទឹករស់ដែល|Cហូរ មកពី|Cបល័ង្គប្រះ|Fពិត ស្អាត|CហើយDថ្លៃថ្លា |Gអញ្ជើ|Cញមក|Cភោក្តា|Cចុះ Fតាមព្រះគុណបរិ|Cបូរ ព្រះ|Cគ្រីស្ទអាចរម|Fដោះ ទោះ|Cកើតទុក្ខយ៉ាង|Cណា។