ឲ្យត្រូវសេចក្តីល្បួង ( ខ ២៣២ )

{name:_១.}_ ជួនកាលព្រះអ|Bbម្ចាស់ បើកឲ្យFកើតមានសេចក្តី|Bbល្បួង មកGmដល់យើងតែ|Cmម្តង ប្រយោជន៍Fឲ្យយើងចេះប្រុង|Bbប្រៀប កាលណាការណ៍កើត|Bbឡើង គួរយើងEbដឹងថាព្រះទ្រង់|Bbរៀប ផ្លូវឲ្យយើងជៀស|Gmបាប ក្រែងជំF7ពប់ដួលហួសប្រ|Bbមាណ ។ {name:_២.}_ ប្រៀបដូចត្របក|Bbភ្នែក តើកំFទេចចង់ចូលតាម|Bbណា វាGmធ្មេចបិទការ|Cmពារ ខ្លាចមានFការណ៍ចូលនាំរំ|Bbខាន ព្រះគង់ជិតកុំ|Bbខ្លាច គ្មានអ្វីEbអាចមកប៉ះញល់|Bbបាន កូនព្រះដឹងប្រ|Gmមាណ ដ្បិតយើងF7មានព្រះគង់ក្នុង|Bbខ្លួន ។ {name:_៣.}_ ការល្បួងតែងកើត|Bbឡើង ដោយសារ|Fយើងមិនប្រុងប្រ|Bbយ័ត្ន ចំGmណង់សាច់ឈាម|Cmរិត ឲ្យដួងFចិត្តត្រូវចាប់អ|Bbង្រួន ធ្លាក់ចូលក្នុងអ|Bbន្ទាក់ មានគ្រោះEbថ្នាក់ជំពប់ដួល|Bbផ្ទួន ចាក់ទម្លុះទាំង|Gmខ្លួន មិនមាំF7មួនត្រូវអន្តរ|Bbធាន ។ {name:_៤.}_ ព្រះចង់ល្បងជំ|Bbនឿ ឲ្យយើងFដើរអែបជាប់ព្រះ|Bbអង្គ មានGmការត្រូវពឹង|Cmទ្រង់ ដ្បិតព្រះFអង្គជួយយើងមិន|Bbខាន ល្បងជាប់ឡើងថ្នាក់|Bbថ្មី ថ្នាក់ពេញEbវ័យអាងជំនឿ|Bbបាន តាំងទ្រង់ទុកក្នុង|Gmប្រាណ ល្បួងប៉ុF7ន្មានយើងត្រូវជៀស|Bbផុត ។

បទភ្លេងនិងទំនុកៈ ឈ. ហ៊. គៀង
១៩៨៤