ឱក្សត្រដ៏គង់អស់កល្បអើយ (ត ២៣)

{name:_១.}_ |Db/1ឱ |Dbក្សត្រអស់គង់អស់|Dbកល្បអើយទ្រង់|Dbជាមេទ័ពជំ|Abនាញ យើង|Dbខ្ញុំចេញទៅត|Dbយុទ្ធហើយប្រា|Abថ្នាឲ្យបាបត្រូវ|Abលាញ យូរ|Abហើយយើងខ្ញុំបាន|Gbហ្វឹកហាត់ព្រះ|Gbគុណចំរើនកកំ|Abឡាំង ឥ|Abឡូវនេះឱព្រះ|Gbជាក្សត្រសូម|Abនាំយើងខ្ញុំចូល|Dbច្បាំង។ {name:_២.}_ ឱ|Dbក្សត្រអស់គង់អស់|Dbកល្បអើយយើង|Dbខ្ញុំចង់ទៅជួយ|Abគេ ឲ្យ|Dbស្គាល់ពន្លឺដ៏|Dbពិតហើយយើង|Abខ្ញុំមិនរាថយ|Abទេ ប្រា|Abថ្នាតែជូនព្រះ|Gbបន្ទូលដល់|Gbមនុស្សលិចលង់បាត់|Abបង់ នឹង|Abបើកផ្លូវសួគ៌ឲ្យ|Gbគេចូលដោយ|Abមានចិត្តជឿព្រះ|Dbអង្គ។ {name:_៣.}_ ឱ|Dbក្សត្រអស់គង់អស់|Dbកល្បអើយយើង|Dbខ្ញុំមានចិត្តអរ|Abណាស់ ឥត|Dbខ្លាចនឹងតាមព្រះ|Dbអង្គឡើយកល|Abទ្រង់នាំមុខយ៉ាង|Abច្បាស់ ឈើ|Abឆ្កាងជាទង់ជ័យ|Gbយើងខ្ញុំបំ|Gbភ្លឺផ្លូវដ៏ទៀង|Abត្រង់ លុះ|Abឈ្នះនោះបានរ|Gbង្វាន់ធំសូម|Abនាំមុខឱព្រះ|Dbអង្គ។

E. W. Shurtleff, 1887