ចិត្តខ្ញុំស្ងប់រំងាប់ (ត ១៦៣)

{name:_១.}_ មាន|Bbអំណរហូរ ដូចទ|Ebន្លេធំ តាំងពី|Bbព្រះ ជំនួយយាង|Fមក ទ្រង់ស|Bbណ្ឋិតនៅជាមួយ|Ebយើងខ្ញុំ ក្នុងចិត្ត|Bbអ្នក ដែលFជឿ ពឹង|Bbជ្រក {name:_បន្ទរ.}_ ចិត្តខ្ញុំ|Bbស្ងប់រំងាប់ដោយទ្រង់|Ebមកសណ្ឋិត បានជឿ|Bbមាំ ឥតសង្ស័យ|Fសោះ នៅជី|Ebវិត ជ្រួល្រចាលទ្រង់ឲ្យ|Ebមានសុខស្និទ្ធ ខ្ញុំបាន|Fរីករាយដោយទ្រង់|Bbប្រោស។ {name:_២.}_ ទ្រង់|Bbនាំសុខមក ឲ្យចិត្ត|Ebពោរពេញ ដោយទ្រង់|Bbមក ដោះអស់ទាំង|Fបាប ហើយប|Bbណ្ដេញចិត្តដែលមិន|Ebជឿចេញ ឲ្យមាន|Bbចិត្ត នឹងFធឹង ដ|Bbរាប {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៣.}_ ព្រះ|Bbវិញ្ញាណទ្រង់ មកដូច|Ebទឹកភ្លៀង ដូចព|Bbន្លឺ ថ្ងៃពីលើ|Fផង ឲ្យកើត|Bbផល ឡើងក្នុងចិត្ត|Ebជាទៀង ដោយឥទ្ធិ|Bbឬទ្ធិ រFបស់ ព្រះ|Bbអង្គ {name:_បន្ទរ.}_ {name:_៤.}_ ឱ|Bbសេចក្ដីសង្គ្រោះ នេះ|Ebអស្ចារ្យ ដែលឲ្យ|Bbឃើញ ព្រះភក្ដ្រព្រះ|Fអង្គ ជាទី|Bbជ្រកកោនវិសេស|Ebថ្លៃថ្លា ជាទី|Bbស្រាក ស្រាន្ដFល្អ ត្រ|Bbចង់ {name:_បន្ទរ.}_