ព្រះអង្គលោះខ្ញុំហើយ (ត ៩៨)

{name:_១.}_ មានរឿង|Cមួយគួរថ្លែងដ៍ពិរោះពីព្រោះព្រះ|Fគ្រីស្ទយាងមកសង្រ្គោះ ឲ្យខ្ញុំ|Gរួចពីបាបមិនឲ្យត្រូវ|Cមានទោសឡើយដោយព្រ|Cទ័យស្រឡាញ់យាងមករក ហើយដោះ|Fខ្ញុំពីការគួរខ្មាសមក ហាលេ|Gលូយាព្រះអង្គលោះខ្ញុំ|Cហើយ {name:_បន្ទរ.}_ ហាលេ|Cលូយាព្រះអង្គសង្រ្គោះទ្រង់អាច|Cប្រោសដល់អស់មនុស្សមានទោសឲ្យបាន |FរួចចេញពីអំDពើបាបមិនខាន|Gឡើយ ហាលេលូយ៉ា ខ្ញុំនិង|Cចេះថ្លែងប្រាប់រឿងនោះ ហើយសរ|CសើរពីFព្រះអង្គសង្រ្គោះ ហាលេ|Gលូយ៉ា ទ្រង់បានលោះខ្ញុំ|Cហើយ។ {name:_២.}_ ពីស|Cណ្តានមានបាបទាបថោកណាស់ឡើងទៅ|Fធ្វើជាកូនព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់បាន|Gលើកខ្ញុំឡើងដោយសារព្រះ|Cគុណយ៉ាងធ្ងន់ព្រះលោ|Cហិតរិសេសបានលោះបាប ឲ្យខ្ញុំ|Fរួចស្រឡះជាដរាបគឺដោយ|Gសារព្រះទ័យស្រលាញ់ស្រ|Cទន់ {name:_៣.}_ ពីប|Cល័ង្គឧត្តមនោស្ថានសួគ៍នេះជា|Fរឿងគួរឲ្យខំសើបសួរ គឺពី|Gព្រះយេស៊ូវទ្រង់មកស្រង់ម|Cនុស្សលិចលង់ឲ្យទាំង|Cអស់បានរួចពីបាបផង នឹងងសំ|Fដែងអំនាចនៃព្រះអង្គចូរឲ្យ|Gយើងខ្ញុំសរសើរដំកើង|Cទ្រង់ {name:_៤.}_ បន្តិច|Cទៀតខ្ញុំអររឹតតែច្រើនឯចិត្តក|Fតញ្ញូក៍កាន់តតែកើន កុំការប្រហយេ|Gស៊ូវលើកខ្ញុំទៅ|Cជាមួយទ្រង់ខ្ញុំនឹង|Cចូលពួកស្ថានសួគ៍ដោយអរ ច្រៀងស|Fរសើរដល់ពព្រះដ៍ស្មោះសរទ្រង់ជា|Gមហាក្សត្រដែលស្រលាញ់ស្រ|Cទន់