ទ្រង់លះសិរីល្អ ( ខ ៣៧ )

{name:_១.}_ ទ្រង់លះសិ|Gរីល្អចាកសួគ៌|Dឋាន |D ធ្វើអំណោយ|Dទាន ដល់មនុស្សរងទុក្ខខ្ចាយ|Emខ្ចាត់ យកជាតិជា|Dមនុស្ស ប្រសូតនៅក្នុងក្រោល|Gសត្វ |G បាបជនថោកត្រូវស្លាប់|Dបាត់ អាចAចូលជួបទ្រង់|Dបាន ។ ចូរ||:Dយើង ទទួលទ្រង់|Dចុះ ទ្រង់|Bmលោះអោយរួចបាប|Bm:|បាន (ស្ទួន) {name:_២.}_ ទ្រង់លះព្រោះ|Gតែស្រឡាញ់មនុស្ស|Dលោក |D មកជួយដោះ|Dទុក្ខ ទ្រាំឈឺចាប់ហួសប្រ|Emមាណ យកលោហិត|Dបង់ ជាថ្លៃលោះបាបគ្រប់|Gប្រាណ |G ស្លាប់ជួសមនុស្សទោសសា|Dមាន្យ ដើម្បី|Aអោយយើង|Dរស់ ។ ចូរ||:Dយើង ព្រមជឿទ្រង់|Dទៅ យើង|Bmត្រូវទ្រង់ប្រោសអោយ|Bm:|រស់ (ស្ទួន) {name:_៣.}_ ទ្រង់លះមក|Gតាំងជាសា្ពនមេ|Dត្រី |D ទាំងជួយដឹក|Dដៃ នាំចូលដល់ព្រះដោយេ|Emស្មោះ បានជានឹង|Dទ្រង់ លោហិតផ្សះផ្សាបង់|Gជួស |G ទើបព្រះទទួលរំ|Dដោះ លើកAតាំងជាកូន|Dស្ងួន ។ ចូរ||:Dយើង ចូលតាមទ្រង់|Dចុះ ទ្រង់|Bmលោះយើងជាកូន|Bm:|ស្ងួន (ស្ទួន)

ភ្លេងនិងទំនុកៈ សម សារិន
១៩៨៣