ចូរមកឯខ្ញុំ ( ខ ៩៨ )

{name:_១.}_ ឱ! |Cអ្នកនឿយព្រួយហើយផ្ទុកធ្ងន់|Amអើយ កុំធ្វើដូចមិនឮ|Amឡើយ ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកស|Cម្រាក ចូរមកឯ|Cខ្ញុំ ទាន់គ្រាដុនដាបតោក|Cយ៉ាក ខ្ញុំឲ្យអ្នកស|G7ម្រាក ពីការធ្ងន់ឥតប្|Cរយោជន៍ ។ {name:_២.}_ អ្នក|Cត្រូវនឿយព្រួយដរាបដល់|Amស្លាប់ តែសូមបែរមកផ្ទៀង|Amស្ដាប់ ពាក្យខ្ញុំអ្នកនឹងបាន|Cរួច ឈប់ធ្វើជា|Cបាវ បម្រើសេចក្ដីហិន|Cហោច នឿយធ្វើបាបអ|G7សោចិ៍ ត្រូវជាប់ទុក្ខរងវេទ|Cនា ។ {name:_៣.}_ ចូរ|Cដោះខ្លួនមកទទួលនឹម|Amខ្ញុំ បន្ទុកស្រាលហើយងាយ|Amល្មម ជីវិតក្នុងភាពអ្នក|Cជា បានរួចគ្រោះ|Cថ្នាក់ ពីធ្លាក់រងទុក្ខវេទ|Cនា ឬនឿយព្រួយគ្រាំ|G7គ្រា ដូចអ្នកបម្រើម|Cបាប ។ {name:_៤.}_ ការ|Cខ្ញុំ ចូរអ្នករៀននឹងខ្ញុំ|Amចុះ ខ្ញុំល្អហើយស្លូតត្រង់|Amស្មោះ ក្នុងដួងហឫទ័យសុ|Cភាព ចូរមកឯ|Cខ្ញុំ ពិតជារួចពីផ្លូវ|Cបាប រួចពីការដុន|G7ដាប បានសម្រាកដល់ព្រ|Cលឹង ។

ម៉ាថាយ ១១ៈ២៨-៣០
បទភ្លេងនិតទំនុកៈ សម សារិន, ១៩៨៤