ព្រះអង្គជាអ្នកគង្វាលខ្ញុំ ( ខ ១៨១ )

{name:_១.}_ |Cm ព្រះអង្គជា|Fmអ្នកគង្វាល|Fmខ្ញុំ |Bb ប្រសើរឧ|Ebត្តមលើស|Ebជីវិត |Bb ខ្ញុំ|Fmនឹងមិនខ្វះ|Cm អ្វីៗ|Fmពិត |Fm ព្រោះក្តីង|Ebងឹតបាន|Fmខ្ចាយ|Cmខ្ចាត់ ។ {name:_២.}_ |Cm ទ្រង់ឲ្យខ្ញុំ|Fmដេកសម្រាក|Fmនៅ |Bb ទីដែលមាន|Ebស្មៅខៀវ|Ebស្រងាត់ |Bb តែង|Fmនាំខ្ញុំទៅ|Cm ឯក្បែរ|Fmមាត់ |Fm ទឹកមានទៀង|Ebទាត់ថ្លា|Fmវិ |Cm ចិត្រ ។ {name:_៣.}_ |Cm ទ្រង់កែព្រ|Fmលឹងខ្ញុំឡើង|Fmវិញ |Bb ដោយនាំខ្ញុំ|Ebចេញពី|Ebទុច្ចរិត |Bb ឲ្យ|Fmខ្ញុំបានយល់|Cm ពន្លឺ|Fmពិត |Fm ឃើញក្តីសុច|Ebរិតនៅ|Fmក្នុង |Cmទ្រង់ ។ {name:_៤.}_ |Cm ទោះបីក្នុង|Fmពេលទូល|Fmបង្គំ |Bb ដើរកាត់ច្រក|Ebភ្នំពឹង|Ebព្រះអង្គ |Bb ខ្ញុំ|Fmគ្មានខ្លាចឡើយ|Cm ព្រោះអី|Fmទ្រង់ |Fm បានកំចាត់|Ebបង់សេច|Fmក្តី |Cmស្លាប់ ។ {name:_៥.}_ |Cm ខ្ញុំមានព្រះ|Fmអង្គរងជា|Fmខ្នង |Bb ព្រនង់ដំ|Ebបងទ្រង់|Ebនៅជាប់ |Bb ការ|Fmពារ កន្លែង|Cm សម្រាប់|Fmផ្គាប់ |Fm ចិត្តខ្ញុំឲ្យ|Ebជាប់នឹង|Fmព្រះ |Cmអង្គ ។ {name:_៦.}_ |Cm ទ្រង់បានរៀប|Fmតុសម្រាប់|Fmខ្ញុំ |Bb ដោយម្ហូបឧ|Ebត្តមឥត|Ebផ្ទឹមផង |Bb នៅ|Fmមុខពួកខ្មាំង|Cm សត្រូវ|Fmទ្រង់ |Fm ឲ្យឃើញព្រះ|Ebអង្គជា|Fmអ |Cmម្ចាស់ ។ {name:_៧.}_ |Cm ទ្រង់បានចាក់|Fmប្រេងលាបក្បាល|Fmខ្ញុំ |Bb លើកតាំងឡើង|Ebកុំឲ្យ|Ebក្រឡាស់ |Bb នៅ|Fmជាប់ព្រះអង្គ|Cm យ៉ាងជាក់|Fmច្បាស់ |Fm ព្រះគុណច្រើន|Ebណាស់ត្រូវ|Fmនឹក |Cmចាំ ។ {name:_៨.}_ |Cm ប្រាកដជា|Fmសេចក្តីស|Fmប្បុរស |Bb មេត្តាប្រោស|Ebលោះពី|Ebបាបកម្ម |Bb ករុ|Fmណាជាប់នៅ|Cm ឥតប្រែះ|Fmស្រាំ |Fm លើរូបខ្ញុំ|Ebអស់មួយ|Fmជ |Cmន្មា ។ {name:_៩.}_ |Cm ព្រះដ៏ពិត|Fmជ្រាបគ្រប់ទាំង|Fmអស់ |Bb ទ្រង់ជ្រាបឥត|Ebខ្ចោះលើ|Ebមាគ៌ា |Bb ដែល|Fmរៀបចំឲ្យ|Cm ពួកស្ងួន|Fmភ្ងា |Fm ឆ្ពោះឋានសួ|Ebគ៌ាដ៏ |Fmអ |Cmស្ចារ្យ ។ {name:_១០.}_ |Cm ជ័យជម្នះ|Fmទ្រង់បានផ្តល់|Fmមក |Bb គួរទទួល|Ebយកកុំ|Ebរួញរា |Bb តាម|Fmទ្រង់ដោយស្មោះ|Cm ក្នុងមា|Fmគ៌ា |Fm ទ្រង់នឹងការ|Ebពារថែ|Fmរ |Cmក្សា ។

បទភ្លេងៈ សម សារិន
ទំនុកៈ អ៊ុង ប៊ុនឡាយ, ១៩៧៧