អ្នករាល់គ្នាជាអំបិលនៃផែនដី ( ខ ១៦៥ )

{name:_១.}_ អ្នក|F/3រាល់គ្នាជាអំបិលC/1នៃផែន|Fដី បើមានជាតិ|Dmប្រៃតGmម្លៃអ្នកនៅ|Cមាន Fតែសាបទៅ|Dmហើយយកអ្វីធ្វើឲ្យប្រៃវិញ|Am7បាន Fនោះប្រយោជន៍ក៏|Fគ្មាន ត្រូវតែAm7បោះចោលទៅខាង|Dmក្រៅ ។ {name:_២.}_ ពួក|F/3បរិសុទ្ធជាអ្នកដែលC/1មានត|Fម្លៃ ទ្រទ្រង់លោ|Dmកិយឲ្យGmផុតពីហ្មង|Cសៅ Fព្រះយល់កូន|Dmទ្រង់ ដកសេចក្តីក្រោធទ្រង់ចេញ|Amទៅ Fលោកិយបានគង់|Fនៅ ដោយពួកAm7បរិសុទ្ធជាអំ|Dmបិល ។

បទភ្លេងនិងទំនុកៈ សម សារិន
១៩៨៦