ព្រះគ្រីស្ទទ្រង់ឈ្នះ ( ខ ២២៨ )

{name:_១.}_ ព្រះ||:Fគ្រីស្ទជាព្រះនៃ|Dmខ្ញុំ ខ្ញុំត្រូវតែ|Cដើរតាមព្រះ|F:|អង្គ (ស្ទួន) ព្រោះអីអា||:Fរក្សវាខំល្បួង|Fល្បង វាមានបំ|C7ណងឲ្យខ្ញុំចុះ|F:|ចាញ់ (ស្ទួន) {name:_២.}_ ខ្ញុំ||:Fមានព្រះគង់ជា|Dmមួយ ទ្រង់ទុកខ្ញុំ|Cជាមិត្តស|F:|មា្លញ់ (ស្ទួន) ទោះបីអា||:Fរក្សវាខំផ្ចាល|Fផ្ចាញ់ ខ្ញុំមានព្រះ|C7គ្រីស្ទជាព្រះទ្រង់|F:|ឈ្នះ (ស្ទួន) {name:_៣.}_ ខ្ញុំ||:Fយកទ្រង់ជាថ្ម|Dmដា ដ្បិតទ្រង់មាន|Cឬទ្ធីតេ|F:|ជះ (ស្ទួន) ទ្រង់បានដ||:Fណ្ដើមយកជ័យជំ|Fនះ បានឈ្នះលើ|C7ម្ចាស់សេចក្ដីង|F:|ងឹត (ស្ទួន) {name:_៤.}_ សា||:Fតាំងជាមេលើ|Dmបាប ប្រឆាំងដ|Cរាបនឹងម្ចាស់ជី|F:|វិត (ស្ទួន) វាចង់បាន||:Fខ្ញុំជាចំណុះ|Fពិត ដើម្បីបំ|C7រើបំណងចិត្ត|F:|វា (ស្ទួន) {name:_៥.}_ ព្រះ||:Fគ្រីស្ទទ្រង់បានស្រ|Dmឡាញ់ ទ្រង់ស៊ូប្ដូរ|Cបង់ព្រះជ|F:|ន្មា (ស្ទួន) ទុកជាថ្លៃ||:Fលោះរូបយើងគ្រប់|Fគ្នា ឲ្យរួចផុត|C7ពីអំណាចក្ដី|F:|សា្លប់ (ស្ទួន) {name:_៦.}_ ខ្ញុំ||:Fយកទ្រង់ជាពំ|Dmនាក់ ហើយខំដើរ|Cតាមអស់ទាំង|F:|ច្បាប់ (ស្ទួន) ទ្រង់តែងដោះ||:Fខ្ញុំឲ្យរួចយ៉ាង|Fឆាប់ ដ្បិតទ្រង់បាន|C7ឈ្ន្នះលើសាតាំង|F:|ហើយ (ស្ទួន)

លំនាំបទ សកវាទ៍ទៀបភ្លឺ
ទំនុកៈ សម សារិន,​ ១៩៨៣