ពន្លឺនៃព្រលឹងខ្ញុំ (ត ២០៧)

{name:_១.}_ |Fឱ!ពន្លឺ.. |Fនៃ ព្រ|Cលឹង ខ្ញុំ|Cអើយ |Fបើទ្រង់ គង់|Fជិត គ្មាន|Fង ងឹត|Cឡើយ |Cសូមកុំអោយ|Cមាន អ្វី|Fបាំង ព្រះ|Cភ័ក្ដ្រ |Bbខ្ញុំចង់តែង|Cតែ ឃើញ|Cទ្រង់ យ៉ាង|Fជាក់ ។ {name:_២.}_ |Fសូមគង់ជា|Fមួយ ពី|Cព្រឹក ដល់|Cយប់ |Fខ្ញុំត្រូវ ពឹង|Fទ្រង់ ជា|Fនិច្ច ឥត|Cឈប់ |Cខ្ញុំមិនហ៊ាន|Cរស់ ដោយ|Fឃ្លាត ពី|Cទ្រង់ |Bbក៏ហ៊ានស្លាប់|Cនៅ តែ|Cទី ទ្រង់|Fគង់ ។ {name:_៣.}_ |Fកាលណាខ្ញុំ|Fដេក ដោយ|Cផ្ញើ ព្រ|Cលឹង |Fនោះបាន លក់|Fស្រួល ព្រោះ|Fមាន ពំ|Cនឹង |Cឲ្យខ្ញុំបាន|Cនឹក ពី|Fការ ទ្រង់|Cប្រោស |Bbឥតមានចិត្ត|Cភ័យ បា|Cរម្ភ.. ណា|Fសោះ ។ {name:_៤.}_ |Fនៅពេលភ្ញាក់|Fឡើង សូម|Cទ្រង់ គង់|Cជិត |Fនឹងប្រកប|Fគ្នា ដោយ|Fស្និទ្ធ ស្នាល|Cពិត |Cនោះខ្ញុំទ|Cទួល.. ព្រះ|Fគុណ យ៉ាង|Cជ្រៅ |Bbអាចសំរេច|Cការ រ|Cបស់.. ទ្រង់|Fទៅ ។