នៅត្រង់ឈើឆ្កាង ( ខ ៤៩ )

{name:_១.}_ ហេតុ|Dអ្វីបានជាព្រះអង្គស|Dង្គ្រោះ រង|Bmទុក្ខទោសជាដំ|Aណំ ខ្ចាយ|Bmព្រះលោហិតដើម្បីប្រោស|Dលោះ មនុស្ស|A7មានបាបយ៉ាងដូច|Dខ្ញុំ ។ {name:_បន្ទរ.}_ គឺនៅ|Dត្រង់ឈើឆ្កាងនោះ ខ្ញុំបាន|Dឃើញពន្លឺពិត ហើយប|Dន្ទុកចិត្តខ្ញុំបានធូរ|Aស្រាល ដោយសារ|Dជំនឿខ្ញុំ បានទ|Dទួលពន្លឺដ៏ពិត ឥឡូវ|Dខ្ញុំ សA7ប្បាយ រាល់|Dថ្ងៃ ។ {name:_២.}_ ដែល|Dទ្រង់ទ្រាំថ្ងូរលើឈើឆ្កាង|Dនោះ ក៏|Bmព្រោះបាបខ្ញុំធ្ងន់|Aក្រៃ គួរ|Bmអស្ចារ្យនឹងព្រះគុណប្រោស|Dលោះ ទ្រង់|A7ស្រឡាញ់ឥតសំ|Dចៃ ។ {name:_បន្ទរ.}_ គឺនៅ|Dត្រង់ឈើឆ្កាងនោះ ខ្ញុំបាន|Dឃើញពន្លឺពិត ហើយប|Dន្ទុកចិត្តខ្ញុំបានធូរ|Aស្រាល ដោយសារ|Dជំនឿខ្ញុំ បានទ|Dទួលពន្លឺដ៏ពិត ឥឡូវ|Dខ្ញុំ សA7ប្បាយ រាល់|Dថ្ងៃ ។ {name:_៣.}_ ព្យួរ|Dលើឈើឆ្កាងឲ្យទ្រង់ត្រូវ|Dស្លាប់ ក៏|Bmព្រោះតែបាបផង|Aខ្ញុំ ទ្រង់|Bmស៊ូស្លាប់ជួសឲ្យខ្ញុំបាន|Dរស់ រួចផុត|A7ទុក្ខទោសដ៏|Dធំ ។ {name:_បន្ទរ.}_ គឺនៅ|Dត្រង់ឈើឆ្កាងនោះ ខ្ញុំបាន|Dឃើញពន្លឺពិត ហើយប|Dន្ទុកចិត្តខ្ញុំបានធូរ|Aស្រាល ដោយសារ|Dជំនឿខ្ញុំ បានទ|Dទួលពន្លឺដ៏ពិត ឥឡូវ|Dខ្ញុំ សA7ប្បាយ រាល់|Dថ្ងៃ ។ {name:_៤.}_ គុណ|Dទ្រង់នោះធ្ងន់រកអ្វីឲ្យ|Dធួន ស្មើ|Bmនឹងព្រះគុណព្រះ|Aអង្គ ខ្ញុំ|Bmមានតែចិត្តព្រលឹងរូប|Dកាយ សូម|A7លើក ថ្វាយដាច់ដល់|Dទ្រង់ ។ {name:_បន្ទរ.}_ គឺនៅ|Dត្រង់ឈើឆ្កាងនោះ ខ្ញុំបាន|Dឃើញពន្លឺពិត ហើយប|Dន្ទុកចិត្តខ្ញុំបានធូរ|Aស្រាល ដោយសារ|Dជំនឿខ្ញុំ បានទ|Dទួលពន្លឺដ៏ពិត ឥឡូវ|Dខ្ញុំ សA7ប្បាយ រាល់|Dថ្ងៃ ។

បទភ្លេងនិងទំនុកៈ សម សារិន
១៩៨៤